Doorgaan naar hoofdcontent

De laatste woorden




De laatste tien jaar zaten we op vele stille ochtenden vaak naast een reus. Hij was niet echt heel lang, maar zijn hart was zó groot. Mijn Cubaanse Abuelo was zeventig jaar getrouwd met zijn vrouw, werkte hard en hield veel van de mensen om hem heen. Deze grootvader was een patriarch en hij was het middelpunt van onze clan. Zijn dood was een gigantisch verlies voor onze familie.   

Als je weet dat je niet veel tijd hebt, is elk moment met een wijze man je heilig. Je wilt bij hem zijn en luisteren. Elk woord telt. Elk gesprek is betekenisvol. 

2 Timotheüs 4 is Paulus’ zwanenzang – zijn laatste brief die hij schreef toen hij al wist dat hij niet meer lang zou leven. Paulus heeft het halve Nieuw Testament geschreven door de inspiratie van de Heilige Geest, en dit zijn de laatste woorden die hij schrijft aan het lichaam van Christus. Als ik dit hoofdstuk lees, zie ik Paulus’ passie om deze boodschap helder aan ons over te brengen nu we verder gaan in geloof.  

Mijn zus, het leven is zwaar. Paulus begreep dit beter dan we ons kunnen voorstellen. Hij kreeg elke dag van zijn leven te maken met vervolging, publiekelijke vernedering en beschuldiging, afranseling en extreme tegenstand. Dat allemaal voor Christus. Maar door elke aanval en elke moeilijkheid heen bleef één ding gelijk in Paulus’ leven: de kracht van Christus was groter dan het probleem waar hij mee te maken had.  

Dit is wat Paulus je wil laten weten: God zal je kracht geven om alles wat op je levenspad komt onder ogen te kunnen zien. Je zult misschien tegenstand ervaren aan de buitenkant, maar God geeft je sterkte en vreugde van binnen. God zal er altijd zijn voor je. Op je zwakste momenten zal jouw Abba Vader voorzien in wat je nodig hebt.  

Paulus’ passie om over het evangelie te spreken nam niet af. Zelfs in de gevangenis bleef hij spreken in de naam van Jezus en vertelde hij mensen over hoop en verlossing. Dit is onze opdracht. Ja, onze levens zijn misschien onrustig, maar verdrukking geeft ons een podium om aan anderen te vertellen over de Verlosser die kracht geeft om te overwinnen. Als mensen ons leven zien, tonen we hen dat God werkelijkheid is en dat Hij werkt in ons leven. 

Ja, we hebben een vijand. Paulus begreep dat goed, maar hij begreep dat Gods grotere doel voor zijn leven wat dat hij uiteindelijk sterk in het geloof zou zijn. Toen hij dit epistel schreef in de gevangenis, stelde hij zijn vertrouwen volledig op zijn Verlosser. Een leeuw kan brullen, maar kan onze ziel niet verslinden. Je bent volkomen beschermd door een God die met je meegaat op je levensweg totdat Hij je naar je hemelse thuis brengt. 
Toen ik een kind was, ging ik naar een kleine Spaanse kerk met mijn Abuelos. Mijn reus haalde me elke zondag op en ik zat dan stilletjes naast hem en luisterde naar de preek. Elke dienst eindigde met lofprijzing, een doxologie. Nadat we Gods naam hadden verheven, gingen we door de kerkdeuren met Zijn vreugde in onze harten. We gingen heen met de opdracht om voor Gods glorie te leven; thuis, op het werk en in onze gemeenschap. 
Paulus’ laatste uitdaging aan ons, met lofprijs 

De Heer zal me redden van elke kwade daad en brengt me veilig in Zijn hemelse koninkrijk. Aan Hem zij de glorie voor eeuwig en eeuwig. Amen.  

Paulus had te maken met tegenstand in een positie van overwinning, omdat hij Zijn Verlosser volledig vertrouwde. Mijn zus, het is onze roeping om Degene die ons al verlost heeft te prijzen. Hij blijft ons beschermen en voorziet in alles wat we nodig hebben. Gods krachtige aanwezigheid zal je nooit verlaten en Hij heeft een groter doel met welk probleem jij vandaag doormaakt 

Mogen wij, net als Paulus, ons leven leven voor de glorie van God tot onze laatste adem aan toe. Mogen onze laatste woorden vertellen over Gods trouw. 

Behoud het geloof, 

Lyli 

Reacties