“Want dit is de wil van God: uw heiliging, dat u uzelf onthoudt van de ontucht, en dat ieder van u zijn lichaam weet te bezitten in heiliging en eerbaarheid, en niet in hartstochtelijke begeerte, zoals de heidenen, die God niet kennen.” – 1 Thess. 4: 3-5
Ze konden geen kant op. In de auto hadden die knappe tienerzonen van mij geen andere keus dan te luisteren naar wat ik hen vertelde over een puur leven leiden. (Staat er niet in Deuteronomium 6 dat je je kinderen moet onderwijzen als je zit, als je loopt, als je ligt, als je opstaat en als je in de auto rijdt?! Heh.) Ze zijn er wel aan gewend ondertussen en ik zou liegen als ik zeg dat God deze gesprekken niet gebruikt om mij ook bij de les te houden. God is zo’n wijze, efficiënte God!
“Er is een tendens zichtbaar die niet alleen jullie generatie raakt,” ging ik verder.
Er is een reden waarom het leven soms vol is en toch zo leeg voelt.
Weet je, het vlees wil alles hebben. We willen de wereld en Jezus. En zo werkt het nou eenmaal niet.
De ruimte die je in je hart hebt voor zaken waar je heel veel om geeft, is maar beperkt. Uiteindelijk wordt het te vol in je hart. God is geduldig en blijft aan de deur van je hart kloppen, want Hij verlangt naar een intieme relatie met ons. Maar wij nemen genoegen met enkel de zondagmorgen en halfbakken gebeden. We verwachten dat onze passies en de mensen om ons heen onze diepste hartsverlangens zullen vervullen, maar Jezus is de enige die dat kan. We sluiten de wereld in ons hart, maar die wereld kan er maar een klein poosje voor zorgen dat we ons voldaan voelen.
“En God wil meer voor mij. Voor jou. God wil ons hele hart, zodat we ons voldaan zullen voelen in Hem.”
Ondertussen vraag ik me af of wij als gelovigen onszelf er niet van overtuigd hebben dat de vervulling van ons hart op z’n minst voor een deel van wereldse zaken moet komen. Is er iemand moedig genoeg om dat toe te geven? Ik hoor ons ‘Kan ik ermee weg komen?’ vragen in plaats van ‘Hoe kan ik proberen om heilig te leven in deze zondige wereld?’ Als je met één voet in de wereld staat en met één in het Koninkrijk raak je makkelijk van het pad!
Heb je je ooit afgevraagd waarom het leven zo vol en tegelijkertijd zo leeg voelt?
Zo vol verleidingen en toch zonder voldoening?
Zo toegankelijk en toch zo oppervlakkig?
Zou het kunnen dat Jezus niet werkelijk de plek krijgt in ons leven die Hij verdient?
Paulus had een boodschap voor de Thessalonicenzen en God zegt datzelfde tegen ons. Kort samengevat: nu we God kennen moeten we daar ook naar leven. De wereld geeft zich over aan zondige verlangens, wij horen een heilig leven te leiden (4:7). Een ding is zeker: voortdurende heiliging – steeds meer op Jezus gaan lijken – is een levenslang proces en dat zal pas eindigen als we Jezus ontmoeten. We worden aangespoord om steeds meer te streven naar een heilig leven doordat we God kennen en door de rechtvaardigheid die door Christus komt. We kunnen Gods genade niet ergens door verdienen. Onze reactie op deze liefdevolle, geweldige, onverdiende, wonderlijke genade die ons rijkelijk wordt toebedeeld zou aanbidding moeten zijn. We zijn een nieuwe schepping (2 Kor. 5:17) en we mogen vernieuwde verlangens te hebben, aangespoord door de Geest die in ons woont!
Het is nooit te laat om de zonde de rug toe te keren en te kiezen voor gerechtigheid, of het nu gaat om seksuele immoraliteit, onbescheidenheid, omgaan met de media of miljoenen andere dingen die ons verleiden om compromissen te sluiten. Door die compromissen dreigen we onze harten te vullen met de verkeerde dingen die ons willen afleiden van onze toewijding aan alles wat heilig en eerbaar is. Gods gunstbewijzen zijn elke morgen nieuw – we kunnen verkeerde dingen belijden, ons ervan afkeren en vandaag opnieuw beginnen! Alleen Christus geeft ons blijvende vreugde en geeft dat we tevreden zijn.
Leid jij een leven waar God vreugde aan beleeft?
Paulus daagde de Thessalonicenzen uit. Laten wij elkaar ook ‘dringend vragen in de naam van onze Here Jezus om je zo te gedragen dat God er vreugde aan beleeft.’
Aan Zijn Voeten,
Vertel eens: waardoor raak jij wel eens van het pad af? Als we geloven, leven we in de wereld en zijn we niet van de wereld. Hoe kunnen we elkaar dringend vragen om je in die situaties zo te gedragen dat God er vreugde aan beleeft?
Reacties
Een reactie posten