Ze noemden
haar Mozes.
Een
onwaarschijnlijke held was Harriet Tubman met haar 1 meter 50 lang
en een hersenverwonding die ze opliep toen ze 15 was en een zwaar ijzeren
gewicht haar kant op werd gegooid. In de jaren die volgden werd ze geplaagd door slapeloosheid
en migraine.
Tubman werd als slavin geboren en werd misbruikt door wrede toezichthouders, die haar sloegen en haar lichaam verwondden. Ze werd gedwongen
om dierenvallen door ijskoud moerasland te slepen, met enkel wat dunne stof om
haar voeten te bedekken.
Ze proefde vrijheid en ontsnapte aan haar ketenen in
1850. Harriet beschreef hoe haar
perspectief veranderde toen ze eenmaal op vrije voeten stond: "Ik keek naar mijn handen om te zien of ik dezelfde persoon was nu ik vrij was, er was zo'n pracht over alles, de zon kwam op als goud tussen de bomen door en over de velden, en ik had het gevoel dat ik in de hemel was."
Haar antwoord op emancipatie was om alles te
riskeren om anderen naar vrijheid te leiden. In plaats van op haar lauweren te
rusten en te genieten van het leven, koos ze vrijwillig om ontberingen te
ondergaan en zich uit te strekken naar degenen die nog steeds in ketenen waren. Ze keerde negentien
keer terug en leidde 300 mensen naar vrijheid.
Harriet Tubmans geschonden voeten waren prachtig voor
degenen die zij hielp ontsnappen.
Prachtige voeten brengen Goed Nieuws.
Jesaja vertelt het verhaal over hoe Gods volk bevrijd werd van onder de Babylonische overheersing. Een terugkerende gevangene vluchtte van het
strijdtoneel om als heraut de glorieuze uitkomst te verkondigen. Vrede en
vrijheid werden hersteld in het koninkrijk. Deze viering van bevrijding is een voorafschaduwing van onze komende verlossing en de zegerijke terugkomst van Christus,
onze Grote Bevrijder.
In het nieuwe testament zien we hoe de discipelen in
de vroege kerk leefden met dezelfde ijver als Harriet Tubman en de heraut uit
Jesaja’s tijd. Zij waren vrijgezet van zonde. De boodschap van redding
brandde in hun hart. Deze ongeschoolde boodschappers kregen gevangenschap en
vervolging te verduren en gaven weinig om hun eigen veiligheid. Ze
antwoordden tegenstand door te zeggen: “Want wij kunnen niet nalaten te spreken over wat wij gezien
en gehoord hebben.” (Handelingen 4:20)
Zusters,
God heeft Zichzelf ten bate van ons sterk getoond. We zijn vergeven en hersteld.
De ketenen van schuld en schaamte zijn weg en we staan vrij in het glorieuze
licht van Gods liefde en genade.
Vergeving
is Goed Nieuws en wij zijn de prachtige voeten die alles moeten geven om de
hoop van verlossing te delen. We kunnen onze voeten niet laten rusten en op
onze lauweren rusten. We mogen dan onwaarschijnlijke helden zijn, maar onze roeping is om
stoutmoedig onze verlossing te vieren en hen die nog steeds vastgeketend zitten in zonde te leiden richting vrijheid.
Hoe
zul je Zijn boodschap deze week kenbaar maken? Moge jouw prachtige voeten Jezus
naar je familie, buren en wereld brengen.
Het Geloof Behoudend,
Lyli
Reacties
Een reactie posten