Soms lees ik de bijbel zoals ik een film kijk. Ik wil dat de goede gaat winnen en ik hoop stiekem dat Jezus opeens naar voren zal stappen en de slechteriken op hun plaats zal zetten. Dit is wat de mensen in Jezus’ tijd wilden – en eigenlijk verwachtten – dat hun Redder zou doen. Ze wilden een held die zijn kracht tentoon zou spreiden en de Romeinen zou overweldigen; iemand die hun kwaliteit van leven en hun sociaal-politieke positie zou verbeteren. Maar, wat denk je? Een grote climax komt niet voor zoals in een Hollywoodscript (* spoiler alert: God wint nog steeds).
Jezus is de oorspronkelijke dienende leider, en de verzen van vandaag geven ons de expliciete instructie om hetzelfde te doen.
Maar Jezus riep hen bij Zich en zei tegen hen: U weet dat zij die geacht worden leiders te zijn van de volken, heerschappij over hen voeren, en dat hun groten macht over hen uitoefenen. “Maar zo zal het onder u niet zijn; maar wie onder u belangrijk wil worden, die moet uw dienaar zijn. En wie van u de eerste zal willen worden, die moet dienaar van allen zijn. Want ook de Zoon des mensen is niet gekomen om gediend te worden, maar om te dienen, en Zijn ziel te geven als losprijs voor velen.” (Markus 10:42-45) Dit voorbeeld was bijna onbegrijpelijk voor de mensen in Jezus’ tijd – zelfs voor de discipelen.
Jakobus en Johannes vroegen Jezus niet alleen om Zijn gunst, maar vroegen Jezus ook om hun een voorkeursplaats te geven aan Zijn linker- en Zijn rechterhand. Ze vroegen om plaatsen van prestige en macht. Deze discipelen hebben niet gehoord of niet begrepen wat Jezus probeerde te leren aan hen over Zijn komende eeuwige koninkrijk.
Dit is een aantal details waarop we kunnen letten bij deze misstap van de discipelen:
- Menselijke natuur: We zijn zondige mensen, we zijn zelfzuchtig. Heb je ooit gefantaseerd dat je succesvol was of nodig was of dat je de held van de dag was? Ik wel. Heb je ooit gewenst dat je zou werken zonder moe te worden, zodat je werd opgemerkt of werd bedankt of dat je vervolgd werd om je geloof? Ik ook niet. Het is niet mijn belangrijkste motief, maar ik vind het prettig als mensen opmerken dat ik hard werk en ik vind het fijn om dat wat ik heb bereikt te vieren.
Onzelfzuchtig zijn en het hebben van pure motieven vraagt om vastberadenheid en oefening en om de transformerende kracht van de Heilige Geest in onze levens.
- Culturele invloeden: Mijn idee van wat normaal is, is gevormd (en scheefgetrokken) door het opgroeien in de Westerse cultuur. Onze cultuur beloont mensen die grenzen verleggen en voor zichzelf opkomen. Ik stel me voor hoe mensen vandaag de dag Jakobus’ en Johannes’ moed zouden kunnen bestempelen als assertiviteit, leiderschap, moed en zelfvertrouwen. Jezus had dat bestempeld als trots, misleid en egoïstisch. (Merk op dat Jezus hen niet aan de kant schoof; Hij verfijnde hen steeds meer.) Onze cultuur hecht weinig waarde aan dienen.
- Druk vanuit de familie: Het is interessant dat de moeder van Jakobus en Johannes in Mattheus 20:20 aan Jezus precies dezelfde vraag stelt voor haar jongens, en dat hun vader een relatief rijke visser was. Het is een van mijn eigen grootste angsten om mijn kinderen op te voeden met het idee dat ze ergens recht op hebben en ik vraag me af of ze het gevoel hadden dat ze meer rechten dan de gemiddelde mens hadden gezien hun bovengemiddelde financiële opvoeding.
Dus, ja, dienend leiderschap is moeilijk, maar ik denk dat je veel BEMOEDIGING kunt vinden in dit voorbeeld. Je hoeft geen directeur te zijn om waardevol te zijn. Je hoeft niet allerlei comités te leiden of allerlei diploma’s te hebben. Dat mag wel natuurlijk, maar het is geen vereiste voor jouw waarde als persoon of voor het veiligstellen van jouw plaats in het koninkrijk van de hemel. Er is geen cv of genealogie nodig bij deze paarlen poorten.
Dienend leiderschap is een dagelijks karwei.
Het is het houden van je kinderen en proberen om Christus’ gedrag voor te leven.
Het is het aanmoedigen van je echtgenoot, trouw zijn in gebed en actie ondernemen voor het verbond dat jullie hebben gesloten.
Het is het bemoedigen van vrienden.
Het is het zien van potentieel in mensen en het is het ontwikkelen van hun talenten en vaardigheden.
Het is vrijwilligerswerk doen en jouw tijd en vaardigheden inzetten in je kerk en gemeenschap.
Het is haasten om de taken te doen, dienstbaar, omdat je ziet dat het gedaan moet worden.
Het is leiden met extra genade, goedheid, en geduld voor de menen op wie je invloed hebt.
Het is standvastig blijven, proberen om te groeien in vreugde en geloof (Fil. 1:25).
Het is dat je God de glorie geeft in elke situatie.
Jakobus en Johannes werden uiteindelijk geweldige dienende leiders die het evangelie brachten. Ze werden vervolgd om hun geloof (zoals Jezus in Markus 10:39 voorzegde toen hij zei: ‘De drinkbeker die Ik drink, zult u wel drinken…’). Maar ze bleven trouw, zelfs in executie (Jakobus) en ballingschap (Johannes).
We zijn niet perfect in onze menselijkheid of perfect in ons geloof, dus we zullen nooit perfecte dienende leiders zijn. Gelukkig roept God ons niet om perfect te zijn. Hij roept ons om trouw te zijn.
We geloven in een dienende Messias, die ons vrijkocht met Zijn eigen leven. De uitdrukking dat daden meer zeggen dan woorden klopt. Bewust dienen zal leven brengen op dode plaatsen. Het verandert onze huizen, onze bedrijven en onze kerken. Laten we onze gemeenschap van gelovigen ondersteunen en de wereld voor Christus winnen door mensen te dienen.
Genade en vrede,
Sara
Reacties
Een reactie posten