Ik zal nooit vergeten toen hij een beetje te vroeg op de ochtend op zijn tenen naar beneden sloop. Hij had de slaap nog in zijn ogen terwijl hij stommelend turend mijn badkamer in kwam . Geen ‘‘ Goeiemorgen ’’. Geen gedoe . Geen tierelantijntjes . Hij liep gewoon naar mij toe en fluisterde vastberaden in mijn oor , ‘‘ Ik denk dat ik een zendeling wil worden als ik groot ben.’’ Oh, het hart van deze mama. Ik geloof dat de jongen het meende , en ik wist dat het een geweldige dag zou worden . En vlak daarna had hij prompt zijn zusje in de houdgreep genomen . Haha . Dit is vaak hoe mijn dagen in mijn discipelschap eruit zien … Ik vier constant de kleine overwinningen en ga daarna naar het kruis om mijn trots in te ruilen voor nederigheid . En laat ik eerlijk zijn , ik zou het beter doen als ik gewoon daar bleef . Maar het was geen vergissing van God mijn kinder