"
Dus jullie zijn zussen?
"
Mijn vriendin en ik keken elkaar aan in de kleine onderszoekskamer en terwijl de oncoloog wachtte op een antwoord lachten we elkaar breed toe.
Dat kunt u wel zeggen. Absoluut! Zussen in Christus al voor langere tijd...
Onze eerste ontmoeting was als jonge mama's
in een gedeelte van de kerkzaal en we hadden direct een klik met elkaar over de slapeloze nachten, hoe heerlijk een pasgeboren baby ruikt en onze liefde voor Jezus. Veel bijbelstudies, een aantal babies, veel levenswijsheid, en tien jaar later ondergingen we samen haar eerste diagnose van kanker. Zes jaar later zaten we naast elkaar in dat kleine onderzoekskamertje en hoorden de woorden waarvan we hadden gebeden die nooit meer te horen - dat haar kanker was teruggekomen.
Beproevingen, hoewel wreed op vele manieren, hebben onze vriendschap en relatie met Christus op een unieke manier verdiept en verrijkt, op een andere manier had dat niet kunnen gebeuren. We bidden vaker voor elkaar. We uitten meer onze dankbaarheid. We houden ons door onze nood meer vast aan Gods woord. Onze liefde is onzelfzuchtiger. We prijzen God uitbundiger. En we worden gedrongen de naam van Jezus vrijmoediger uit te spreken.
Het leven is vol blijdschap en beproevingen, maar prijs God dat Hij ons niet alleen laat op onze reis. Zijn genade en kracht is genoeg maar Hij geeft ook mensen om ons heen, zodat we samen onze focus op Jezus kunnen houden, het evangelie centraal stellen, en gericht op de Grote opdracht, als we samen reizen door de bergen en dalen van het leven.
We worden uitgedaagd te groeien in ons geloof als we leren van 'mentors' zoals
Paulus - zij die al verder zijn op hun geestelijke reis - die niet alleen door woorden ons naar Waarheid leiden, maar ook vrijmoedig en consequent leven naar wat zij onderwijzen. We hebben bemoedigers nodig zoals
Barnabas - geestelijke 'lotgenoten'met wie wij samen door het leven gaan - voor onderlinge ondersteuning, gemeenschap, en aansporing als we samen de Heer dienen. En we zouden moeten uitkijken naar de
Timoteusen in ons leven - de enthousiaste studenten van de volgende generatie - met gewillige harten deze jongere vrienden terug te brengen en te vullen met het geloof.
Heb je de laatste tijd nog nagedacht over het gezelschap in je geestelijk leven?
Bijbelse modellen laten prachtig de 'seizoenen' zien in relaties zoals die tussen Paulus, Timoteus, en Barnabas, die ons zouden moeten motiveren actief relaties aan te gaan met andere leden van het lichaam van Christus. Kun je voorstellen de schoonheid en diepte die we zouden ervaren met elkaar en onze relatie met Christus, als elke individuele gelovige op deze manier gemeenschap vond in het lichaam? Kun je de reikwijdte en de impact voorstellen die we voor Christus zouden kunnen hebben als we belangeloos het belang van anderen nastreven, speciaal van hen die door beproevingen gaan?
Als je al investeert in deze relaties, dank God voor hen vandaag (en pak je mobiel en laat deze mensen weten hoeveel ze voor je betekenen!)
Misschien heb je nog niet echt ervaring met de speciaal bedoelde relaties die hierboven beschreven zijn. Vraag de Heer met een gewillig hart om te voorzien als je nederig op zoek bent naar iemand om vandaag te bemoedigen.
Aan Zijn voeten,
Reacties
Een reactie posten