Overal waar we kijken zien we de dood. Het maakt deel uit van elke cirkel van het leven, van planten, dieren en mensen. De prachtige bloemen die je hebt staan, de bloeiende bomen in je tuin, de vissen in de vissenkom, of de cheetah die over de vlaktes van de Savanne rent, het zal allemaal vergaan. Het meest verwoestend is de dood tegen te komen als iemand die we liefhebben sterft.
De christenen in de gemeente van Thessaloniki waren bezorgd en bang dat gelovigen die gestorven waren vóór de komst van Jezus Christus, de heerlijke gebeurtenis van Zijn terugkomst zouden missen.
Maar Paulus bemoedigt hen (en ons) op twee manieren:
Rouwen over de doden
De dood is hard. Het kan je wereld verscheuren en je leven ondersteboven keren. Het hoort bij de vloek die door de zonde is gekomen. De dood is altijd verschrikkelijk en daarom is het goed om te rouwen. Het is normaal dat je hart gebroken is, en je kapot en verdrietig bent. Maar Paulus vertelt ons dat hoewel we treuren om onze doden, we als het om christenen gaat, niet treuren als degenen die geen hoop hebben (vers 13).
Alhoewel de dood geliefden van ons wegneemt, is dat voor ons niet voor altijd. De dood is een tijdelijke staat en een poort naar de tegenwoordigheid van God en een overvloedig en eeuwig leven.
Dus als we geconfronteerd worden met het verlies van een mede zuster of broeder in Christus, laat je verdriet je niet tot depressie drijven. Het is alleen maar een tijdelijke pauze in jullie relatie, en niet het einde.
Treur, maar laat het je niet weerhouden om te doen waar God je toe geroepen heeft. Een ieder van ons is een taak gegeven waar we ijverig mee bezig moeten zijn, als mensen door God uitgezonden om te doen waar Hij ons toe geroepen heeft. Laat de dood je niet voor de gek houden door te denken dat alles verloren is terwijl in werkelijkheid het de dóód is die alles heeft verloren.
Verblijd je in de ondergang van de dood
De christenen in de gemeente van Thessaloniki waren bezorgd en bang dat gelovigen die gestorven waren vóór de komst van Jezus Christus, de heerlijke gebeurtenis van Zijn terugkomst zouden missen.
Maar Paulus bemoedigt hen (en ons) op twee manieren:
Rouwen over de doden
De dood is hard. Het kan je wereld verscheuren en je leven ondersteboven keren. Het hoort bij de vloek die door de zonde is gekomen. De dood is altijd verschrikkelijk en daarom is het goed om te rouwen. Het is normaal dat je hart gebroken is, en je kapot en verdrietig bent. Maar Paulus vertelt ons dat hoewel we treuren om onze doden, we als het om christenen gaat, niet treuren als degenen die geen hoop hebben (vers 13).
Alhoewel de dood geliefden van ons wegneemt, is dat voor ons niet voor altijd. De dood is een tijdelijke staat en een poort naar de tegenwoordigheid van God en een overvloedig en eeuwig leven.
Dus als we geconfronteerd worden met het verlies van een mede zuster of broeder in Christus, laat je verdriet je niet tot depressie drijven. Het is alleen maar een tijdelijke pauze in jullie relatie, en niet het einde.
Treur, maar laat het je niet weerhouden om te doen waar God je toe geroepen heeft. Een ieder van ons is een taak gegeven waar we ijverig mee bezig moeten zijn, als mensen door God uitgezonden om te doen waar Hij ons toe geroepen heeft. Laat de dood je niet voor de gek houden door te denken dat alles verloren is terwijl in werkelijkheid het de dóód is die alles heeft verloren.
Verblijd je in de ondergang van de dood
Middenin al de lelijkheid van de dood, kunnen we ons verblijden. We kunnen blij zijn in de zekere hoop dat door Christus' opstanding Hij 'magere Hein' overwon zodat die Zijn kinderen niet kan overweldigen.
"De dood is niets anders dan een geweldige stap over tijd en zonde heen, naar onze lieve Jezus, die het ergste van de dood kende en voelde; want de tanden van de dood hebben Hem verwond. We weten dat de dood zijn tanden niet meer kan laten zien, zijn kaak is gebroken." Samuel Rutherford.
"De dood is niets anders dan een geweldige stap over tijd en zonde heen, naar onze lieve Jezus, die het ergste van de dood kende en voelde; want de tanden van de dood hebben Hem verwond. We weten dat de dood zijn tanden niet meer kan laten zien, zijn kaak is gebroken." Samuel Rutherford.
De dood is niet langer het einde, maar het begin van een leven zonder zonde, zonder kwaad, zonder tranen. Het is het begin van een leven met Jezus, in de tegenwoordigheid van God, perfect en heilig gemaakt. Het begin van volledige vreugde.
De Thessalonisenzen waren bang dat de gelovigen die gestorven waren, Christus' wederkomst zouden mislopen, maar het goede nieuws is dat zelfs dáár, de dood de gelovige niet kan beletten. Paulus legt uit dat als Christus terugkomt de doden zullen opstaan in nieuw leven, zodat zij ook getuige zullen zijn van de heerlijke tweede komst van Christus.
De dood is lelijk en donker. Het is grauw en vol hopeloosheid voor degenen die Christus niet liefhebben. Maar voor de kinderen van God is het donker van de dood verbannen met het licht van Christus' kracht.
Ja, de dood brengt pijn voor degenen die hier op aarde achterblijven, maar we hebben hoop dat Christus de dood overwonnen heeft, en dat die bij Zijn terugkomst voor altijd uitgebannen zal zijn.
Kijkend naar Jezus,
Kijkend naar Jezus,
Reacties
Een reactie posten