Terwijl ik zittend voor mijn computer iets inspirerends probeerde te bedenken om over te schrijven begon het mij te duizelen. Deadlines kwamen dichterbij(en werden overschreden) en toch hoorde ik nog steeds niet wat God door mij heem te zeggen had. De afgelopen weken waren een mengelmoes geweest van geruzie in het gezin, ziekte (ikzelf), en allerlei verplichtingen. Kortom, ik was bek af.
Ik besloot een eindje te gaan wandelen om wat tijd met de Heer door te brengen. Terwijl ik liep te bidden stak er boven mijn hoofd een storm op. Bij iedere stap die ik deed, zag ik het stormfront aanzwellen. En die vogel, die wegvloog in de richting van de opklaring. Op dat moment besefte ik dat er in mijn eigen leven een stormfront was ontstaan, zonder dat ik er erg in had gehad.
Ik vraag mij weleens af in hoeverre wij, als Christenen, erg hebben in de geestelijke strijd die er dagelijks in ons midden woedt. We weten dat er goed en kwaad is, maar ik denk dat wij weleens willen ontkennen dat we een vijand hebben die strijd tegen ons voert. Ik had echt wel beseft dat ik een moeilijke tijd had gehad, en dat dat invloed had op mijn gedrag en mijn schrijven. Maar toch, doordat ik de geestelijke kant van mijn strijd niet had willen inzien, ging ik de geestelijke strijd pas aan toen ik al helemaal versleten was.
Als wij ontkennen dat er een geestelijke strijd is, maken we onszelf kwetsbaar tegenover de vijand. Het schijnt gemakkelijker te zijn om onze kop in het zand te steken dan de realiteit onder ogen te zien. Maar de waarheid is dat God in alles voorziet, wat er ook op onze weg komt.
Paulus waarschuwt de jonge kerk in Efeze 6 voor de aanslagen van de duivel. Hij maakt hun duidelijk dat we niet te strijden hebben tegen vlees en bloed, maar tegen geestelijke machten. En terwijl we in die strijd verwikkeld zijn, worden we aangemoedigd om standvastig te zijn. En daarbij heeft God ook voor de middelen gezorgd waarmee wij tegen de aanvallen van de duivel kunnen standhouden.
Terwijl ik mij verdiepte in Efeze 6, begon het mij te dagen hoezeer Gods wapenrusting mij toerust om standvastig te zijn in de strijd. Maar ik besefte ook dat ik daar elk onderdeel voor nodig zou hebben: waarheid, gerechtigheid, het evangelie van de vrede, geloof, heil en het Woord van God. Dat werkt allemaal samen en het is mijn verantwoordelijkheid als gelovige om de wapenrusting die God gegeven heeft dan ook aan te doen.
Wat zou er gebeuren als een soldaat zich zou toerusten voor de strijd en slechts de helft van de beschikbare uitrusting zou aandoen? Dat zouden we dom gedoe vinden, alsof hij erom vraagt om door de vijand verslagen te worden. Net zo dwaas zou het zijn als ik ook maar één dag zou beginnen zonder mij als het ware onder te dompelen in de Waarheid van God. Maar op heel wat dagen ben ik niet gewapend voor de strijd zoals het zou moeten – en toch, God blijft mij in Zijn genade beschermen.
Terwijl mijn strijd voortwoedt, word ik aangemoedigd om te blijven vechten – wetend dat het de goede strijd is die ik strijd en dat God mij alles gegeven heeft om stand te houden. Het is mijn verantwoordelijkheid om te erkennen dat er een vijand is en om de hulpmiddelen te gebruiken die God mij gegeven heeft.
Vader God, dank U wel, dat U, ook als ik ergens mee worstel, mij steeds laat zien dat U goed en liefdevol bent, en U alleen bent God. Ik bid U dat U mij helpt om te onderkennen wanneer de vijand aanvalt, zodat ik geestelijk ben voorbereid. Dank U voor Uw genade die mij beschermt, door Jezus, Uw Zoon. Help mij om in de strijd staande te blijven. In Jezus’ Naam, Amen.
Uitdaging week 6: Wijs een terrein van geestelijke strijd in jouw leven aan en ga biddend na hoe Gods wapenrusting jou kan helpen om in die strijd stand te houden.
Extra uitdaging: Zoek een vriend(in) en vraag hem/haar om samen met jou speciaal voor die strijd te bidden.
Leesplan week 6:
Weekvers week 6:
Reacties
Een reactie posten