Heb jij wel een gedacht aan hoe je ijzer scherp maakt? Door twee stukken ijzer tegen elkaar te schuren, komt door de wrijving zoveel warmte vrij, dat ze tenslotte gloeiend heet worden en in een bepaalde vorm gebracht kunnen worden.
Als lichaam van Christus vergeten we wel eens om onze broeders en zusters in Christus te scherpen en aan te vuren zodat de vlam in hun hart blijft branden. Daarvoor is het nodig dat we elkaar opzoeken. Daarvoor hebben we elkaar nodig. Wij hebben de opdracht om elkaar aan te vuren tot liefde en goede werken en om de samenkomsten niet na te laten. Het is onze taak elkaar te bemoedigen.
Daar is durf voor nodig. Want samen zijn met anderen brengt ook pijn met zich mee. We gaan naar de kerk, we raken betrokken bij het leven van de ander, die we proberen te bemoedigen en wat gebeurt er? We raken zelf verwond. Meid, ik wil niet hard overkomen, maar zo is het leven nu eenmaal. Jij hebt mensen nodig en mensen hebben jou nodig. Hier en nu. Zo heeft God ons gemaakt. Hij heeft ons geschapen om samen te zijn.
Als wij de angst om met anderen samen te zijn in ons hart toelaten, zouden we in deze moderne tijd kunnen kiezen om in bed liggend een kerkdienst te volgen, zoals we ook naar een film kijken. Diensten op internet zijn prachtig als je niet naar de kerk kunt. En voor de mensen die in een land wonen waar het gevaarlijk is om christen te zijn. Voor de zieken. Of voor ouders die moeten thuisblijven vanwege een pasgeboren baby. En voor diegenen die in hun stad geen kerk hebben. Er zijn tal van geldige redenen om voor een kerkdienst op internet te kiezen.
Maar niet als je wel naar de kerk kunt. Als je de mogelijkheid en de vrijheid hebt om naar een echte kerk te gaan en toch besluit om thuis te blijven, dan laat je de mogelijkheid liggen om betrokken te raken bij het leven van anderen. En je geeft anderen ook geen gelegenheid om jou tot zegen te zijn. Je loopt de kans mis om anderen aan te vuren en geeft anderen geen kans om jou te scherpen.
Is het veiliger om van achter je beeldscherm de diensten te volgen en christen te zijn? Ja. Maar je mist het mooie van het hier en nu deel uitmaken van een lichaam bestaande uit je medegelovigen. Je mist de beleving dat je behoort tot die familie die de gemeente is. Een familie die bij tijden niet al te geweldig functioneert? O zeker. Maar desondanks – een familie.
Er zit een wederzijds voordeel in als twee ijzeren vlakken over elkaar schuren; de randen worden scherper, de messen worden geschikter voor hun taak om te snijden en te klieven. Wij hebben elkaar allemaal voortdurend nodig. Denk maar aan de heiligen in de eerste periode van de gemeente. Zij waren eensgezind, hun prioriteiten waren het leren, het samen brood breken, samen bidden en alle gemeenschappelijke activiteiten waarin zij elkaar konden aanvuren en scherp houden.
Als een mes bot is, is het nog steeds een mes, maar het is minder bruikbaar, minder nuttig. Laten we dus moed vatten en meer tijd steken in samenzijn, en elkaar oproepen, bemoedigen, samen bidden, elkaar vermanen, Gods woord delen, bidden voor Gods woord en de noden van onze plaatselijke kerk, dat we net als een mes scherper en bruikbaarder mogen worden in de bediening die God aan ieder van ons heeft toevertrouwd.
Dat proces van scherpen kan best ongemakkelijk zijn. Maar het is nodig. Wees dapper en bemoedig anderen. Laat anderen jou bemoedigen. Of zo nodig jou vermanen als je iets verkeerd doet. Dat is wat God van ons wil. Al zijn er maar twee tezamen in de Naam van de Heer, dan is de zegen al gegarandeerd. (Mattheüs 18:20).
Ga niet alleen maar naar de kerk. Wees de kerk. Wees moedig en wees betrokken bij een gemeenschap van gelovigen die samen God groot maken.
Tevreden in Zijn dienst,
Uitdaging week 5: Heb deze week de moed om erop uit te gaan en iemand te helpen. Misschien door een bemoedigend woord, of metterdaad hulp verlenen, of een spontaan gebed waar dat nodig is.
Leesplan week 5:
Weekvers week 5:
Reacties
Een reactie posten