Deze verzen beschrijven hoe het volk Israël wel zijn
problemen inzag, maar niet zijn zonden. Als God Zich tegen de mens keert, ziet
die mens al gauw dat hij een probleem heeft, maar hij ziet vaak niet in dat het
zit in zijn zonden tegen de HEER. Als er dus problemen waren in Israël, dan
lagen ze op hun bed te jammeren, maar niet tot de Heer. Zij zochten naar
oplossingen, maar niet bij de Allerhoogste.
Dat kan ons ook overkomen. We hebben problemen en proberen
die zelf op te lossen. We vragen raad en doen een beroep op onze echtgenoot, op
een vriendin, op onze moeder … we verzinnen wat we zullen doen en hoe we het
gaan doen. En we vergeten om ons tot God te wenden. Hij staat als laatste op
onze lijstje, als onze laatste hulpbron.
Wij hebben een barmhartige God die altijd bereid is om ons
te helpen. Zelfs als we de akeligste zonden doen, is Hij barmhartig en wendt
“vaak” Zijn toorn af. Vergeet dat niet!
Hemelse Vader, door mijn menselijke natuur zoek ik op de
gekste plaatsen naar oplossingen, terwijl ik er niet bij stilsta dat er niets
beters is dan altijd eerst naar U toe te gaan.
Amen
Uitdaging week 4:
Hoe kun je ervoor zorgen dat God op de eerste plek staat? Dat je als eerste naar Hem gaat met je problemen? Als je kinderen bij je komen met problemen, kun je hen dan leren om eerst te bidden voordat jij hen advies geeft? Als een collega om advies vraagt, hoe kun je dan een voorbeeld zijn om God op de eerste plek te zetten voordat je samen gaat brainstormen om een oplossing te bedenken:
Leesplan week 4:
Weekvers week 4:
Reacties
Een reactie posten