God geeft nooit op

Vandaag zien wij God als een liefhebbende vader die van Israël houdt als van Zijn kind, die uit Egypte Zijn zoon heeft geroepen. Hij leerde Efraïm lopen en Hij nam hem op in Zijn armen. Hij boog zich tot hen neer en gaf hun te eten. God was en is altijd een goede, liefhebbende, zorgzame Vader.

De straf over Israëls zonden was onvermijdelijk. Het volk zou worden opgeslokt door de Assyriërs en in gevangenschap weggevoerd worden. Maar vandaag toont God zijn hart, als een liefhebbende Vader.

“Hoe zou Ik je prijsgeven, Efraïm? Hoe zou ik je kunnen uitleveren, Israël? Hoe zou ik je kunnen behandelen als Adama en Zeboïm? Mijn hart keert zich in Mij om, al mijn medelijden is opgewekt.”

Hoe zou Ik je kunnen prijsgeven? Nu moet ik aan mijn eigen kinderen denken. Als zij keuzes maken waardoor mijn hart breekt, zou ik hen dan opgeven? Nooit. Als ik, een mens dat ontrouw kan zijn, mijn kinderen nooit zou willen prijsgeven, hoe kunnen we dan denken dat God ooit zou ophouden om van ons te houden? Hij zal zich altijd weer ontfermen. Hij zal Zijn volk niet voorgoed in gevangenschap laten.

Hemelse Vader, toen wij in zonde en schuld voor U stonden, gaf U ons niet prijs. Gerechtigheid eiste dat U dat zou doen, maar U vond in Uzelf een weg tot verzoening: Jezus Christus. Ik dank U dat U mij niet hebt prijsgegeven. Ik dank U dat U de volmaakte weg hebt gevonden om mij te redden. Amen.