Love God Greatly

Elke keus in ons leven, van groot tot klein, heeft gevolgen. Eén kleine, gedachteloze beslissing kan al een gezin verscheuren of iemands leven redden. Al lijkt iets op het moment zelf misschien een relatief kleine keuze, toch kan het grote gevolgen hebben. Hetzelfde geldt voor de zonde. Onze zonden, groot én klein, hebben consequenties die soms een leven lang merkbaar kunnen blijven en zelfs gevolgen voor de eeuwigheid kunnen hebben. ZONDE HEEFT GEVOLGEN Wij mensen hebben de neiging om zonden in twee soorten te verdelen: grote zonden en kleine zonden. Van de niet-zo-erge zonden, waar we ons niet eens voor schamen, tot de extreem gevoelige en gevaarlijke zonden waarvan we hopen dat niemand ze ooit te weten komt. We hebben het idee dat kleine zonden niet zoveel gevolgen hebben. Die halve waarheid, die gemene gedachte of die scherpe repliek. Misschien voelen dingen als boosheid tijdens het rijden, je ergeren aan een kind, of een ander in gedachten veroordelen als klei

Nog voordat de strijd begonnen was, zei God tegen Jozua dat HIJ Jericho in Jozua's handen had gegeven. Ik weet dat wij niet graag over strijd of oorlog meer praten. Het idee dat iedereen "samen-leeft" met elkaar klinkt goed. Terwijl we in de stad of op onze snelwegen  rondrijden,   zullen velen van ons wat bumperstickers opmerken met dat woord "samen-leven" erop, versierd door symbolen van meerdere religies en culten. Maar het zal nooit gebeuren. Strijd en oorlogen zullen blijven bestaan totdat Jezus terugkomt en Hij Zijn oordeel over de aarde geeft. Hoe zeer wij ook wensen dat ons leven vredig is, de waarheid is dat ons leven, aan deze kant van de hemel, bevlekt zal zijn met conflict. Voor velen van ons geldt dat een onzichtbare oorlog allang tegen ons aan het razen is, tegen ons aan het vechten is en ons tegenhoudt om te omarmen wie we zijn in Christus. We worden er in Efeze 6:12 aan herinnerd:  "Want wij hebben de strijd niet te

Hoe ouder ik word, hoe meer ik kan terugkijken en Gods hand zien in elke periode van mijn leven Sommige periodes verlopen traag en eentonig. Ik denk terug aan mijn eerste jaren als moeder. “De dagen duren lang, maar de jaren duren kort,” werd mij verteld. En ja, die jaren waren zeker vol van eenvoudig geluk. Maar lieve help, wat waren er ook een lange, steeds weer eendere dagen. Dagen waarop je het gevoel kon krijgen dat je in een woestijn zat. Slapeloze nachten, blijven slapen in het ziekenhuis, pindakaas, boterhammen met jam, drukke kinderen en vermaningen die niets leken uit te halen. Ik had dagen dat ik me verlaten voelde, opstandig en hongerig naar iets anders dan steeds maar weer diezelfde sleur. Soms twijfelde ik zelfs aan Gods goedheid; dan voelde ik mij geestelijk verdroogd in een dorstig land. Al zag ik het destijds niet altijd, toch was God aan het werk in alle kleine en grote dingen. Hij voorzag in het nodige, maakte mij nederig, heiligde mij, Hij ve

We koesteren de bijzondere momenten die we beleven met de mensen om wie we veel geven. Dus we maken er foto's van, schrijven erover in dagboeken en leggen het vast op film zodat we die mensen of ervaringen niet vergeten. Jaren geleden begonnen mijn man en ik met het bijhouden van een gebedsdagboek. We schreven allerlei dingen op waar we voor hadden gebeden en als het gebed beantwoord was, schreven we de datum en het antwoord erbij. Doordat we dit dagboek bijhielden, konden we terugkijken om te zien wat de Heer had gedaan, ook al was het antwoord niet altijd het antwoord waarop we hadden gehoopt. Het verhaal van de Israëlieten is het verhaal van Gods machtige werk. Hij beschermde Zijn volk en voorzag in alles op wonderbaarlijke wijze. God wist dat Zijn volk vergeetachtig was, dus Hij wilde de mensen een tastbare herinnering (de twaalf stenen) geven, zodat zij steeds zouden denken aan Zijn trouw, kracht en zorg. En die herinnering was niet alleen voor de mensen die er toen

Ik was 23 jaar oud in de lente van 1997. Ik had een volle bos met haar… en een pony. O jee. Veel pony. En grote dromen. Daar had ik er ook veel van. Afstuderen zat eraan te komen, samen met huwelijksplannen, en als er ooit een tijd was dat ik door een roze bril naar de wereld keek, was het toen wel. Oh, er waren afleidingen, omleidingen en vertragingen voorafgegaan aan deze dag, dat zeker. Maar zoveel van mijn uitdagingen over welke richting en "wat nu"-vragen werden uiteindelijk beantwoord en mijn dagen waren gevuld met positiviteit en opwinding terwijl ik me klaarmaakte om het volgende grote seizoen van het leven binnen te stappen. Het voelde alsof ik aan de rand van mijn eigen kleine Beloofde Land was "aangekomen", als je begrijpt wat ik bedoel. Maar als ik het landschap voor me had kunnen bespioneren, dan had ik meer reuzen opgemerkt die daar lagen te wachten. Het leven is zo, is het niet? Hoezeer we ook hopen dat we 'er zijn' in

Het was beslist geen gemakkelijke taak die Jozua moest vervullen nu Mozes er niet meer was. De druk die op hem lag, nu hij de Israëlieten het beloofde land moest binnenleiden, daar zou menigeen van wakker liggen. Hoewel het volk volgens onze standaardnormen niet groot zou worden genoemd, stond Jozua toch voor de taak om TWEE MILJOEN mensen een onbekend gebied binnen te leiden. Wij kunnen heel wat leren uit die spannende waargebeurde geschiedenis die we in het boek Jozua aantreffen. Hoewel wij waarschijnlijk niet belast worden met de leiding over twee miljoen mensen, toch hebben velen van ons zich wel eens geroepen gevoeld om gebieden en territoriums te betreden waar we veel kracht en moed voor nodig hadden, terwijl we ons allesbehalve sterk en moedig voelden. ·          Misschien ben je voor de eerste keer moeder geworden, en voel je je onbekwaam als moeder van het kindje dat nu in je armen ligt. ·          Misschien moet je in je nieuwe werkkring leiding gaan ge

Een mens lijdt vaak het meest, door het lijden dat ze vreest. Toen ik jonger was, snapte ik niet zo goed wat mensen bedoelden met deze uitspraak, maar nu ik volwassen ben, snap ik het heel goed. Soms is het zo makkelijk om ‘wat nou als…’ te denken. Door dat te denken laat ik angst toe in mijn hart en vergeet ik om op God te vertrouwen. Als ik dat doe, leef ik niet voluit, maar sta ik in de overlevingsstand. Herkenbaar? We hebben een erfenis gekregen vanChristus en niemand kan die van ons afnemen. Er is ons beloofd dat we voluit mogen leven, maar dat doen we niet. Waarom? Omdat we er niet bij stilstaan dat we vanuit de overwinning een strijd voeren die ‘leven’ heet. Het boek Jozua laat ons zien hoe belangrijk het is om Gods beloftes in gedachten te houden en om God te vertrouwen bij alles wat Hij ons te doen geeft. Jozua laat ons zien hoe je kunt leven vanuit overwinning.  Als Mozes sterft vlak voordat het volk Israël de Jordaan oversteekt, krijgt Jozua de taak om het volk na

Ohhhh, vrienden! We beginnen onze 'Leven vanuit overwinning' bijbelstudie MAANDAG 17 juni en we zijn zo enthousiast!  Nu is de tijd om uit te reiken naar je vriendinnen, buren, collega's en zussen in de kerk en nodig hen uit om onze 'Leven vanuit overwinning' studie met jou te doen de komende 6 weken! Ons online Bijbelstudie format is super makkelijk voor elke vrouw om in haar drukke schema te passen vanwege de grote flexibiliteit! Je kan de studies doen als het jou uitkomt, 's ochtends, 's middags of 's avonds!    Graaf dieper tijdens deze Bijbelstudie en gebruik onze 'Leven vanuit overwinning' studiematerialen:  Zoals altijd kan je de studiematerialen GRATIS downloaden door naar de website gaan onder de  Bible Studies  tab op onze website. Selecteer Walking in Victory   om de studiegids te downloaden en overweeg om een donatie te doen om te helpen deze geweldige materialen te maken! Helaas is het momenteel (nog) niet mogelijk de