Numeri 32 legt ons uit
waarom Ruben, Gad en de halve stam Manasse zo’n slechte keus hadden gemaakt
toen ze aan de oostkant van de Jordaan wilden blijven.
In dat hoofdstuk lezen we
dat zij een enorme veestapel hadden. Toen ze het land Jaëzer en het land Gilead
zagen, bedachten ze dat het een prachtige plek voor hun vee zou zijn en
besloten ze dat land als hun erfdeel te vragen.
Mozes besefte dat
dit geen goed idee was en was bang dat de overige stammen ook aan deze kant van
de Jordaan zouden willen blijven, in plaats van over te steken en het land
volgens Gods opdracht te veroveren. Daarom stemde hij in met hun verzoek, maar
sloot hij wel een verbond met hen. Zij moesten eerst met de rest van het volk
mee om aan de overkant van de Jordaan te strijden en mochten pas daarna
terugkeren naar de oostkant om hun erfdeel in bezit te nemen.
Verderop in het boek
Jozua zullen we zien dat dit misschien wel goed was voor het vee, maar rampzalig
voor de daaropvolgende generaties. Hun locatie maakte hen uitermate kwetsbaar
en het duurde niet lang voordat zij werden blootgesteld aan goddeloze invloeden
die uiteindelijk de oorzaak zouden zijn van hun wegvoering door de Assyriërs (1Kron. 5:25-26)
“Zoals zíj ook hun
eigen wegen gekozen hebben en hun ziel vreugde vindt in hun afschuwelijke
afgoden, zo zal Ík het loon voor hun handelingen kiezen en zal Ik over hen doen
komen wat zij vrezen, omdat Ik riep, maar niemand antwoord gaf, Ik sprak, maar
zij niet luisterden. Zij deden wat slecht is in Mijn ogen en zij kozen wat Mij
niet behaagt.” Jesaja 66:3-4
Wanneer wij de grenzen
van het geloof gaan opzoeken, dreigt altijd het gevaar dat onze ziel naar een
aards leven gaat verlangen in plaats van een godsvruchtig leven.
Deze stammen hadden
besloten God op hun eigen manier en op hun eigen voorwaarden te gehoorzamen.
Zij verlangden naar comfort en baseerden hun besluit op wat hun ogen zagen.
De Heer heeft grootse
plannen voor ons leven (Jer. 29:11). Hij heeft goede werken voor ons bereid
(Ef. 2:10). Toch denken wij het nog steeds beter te weten dan God. In plaats
van gewillig aan te nemen wat Hij voor ons heeft, hebben we de neiging onze
eigen plannen te maken.
Één van de eerste dingen
die ik leerde toen ik christen werd, was dat er nergens zoveel gevaar dreigt
als buiten Gods wil. Het lijkt misschien comfortabel en gemakkelijk of “goed
voor ons vee”, maar door die positie te kiezen, lopen we Gods doel met ons
leven mis.
Ik wil dat God Zich over
mijn leven kan verheugen. Dit verlangen heeft mij op plaatsen gebracht waar ik
uit mezelf niet heen zou zijn gegaan. Als ik alleen mijn eigen welbehagen en
comfort voor ogen had gehad, zou ik nooit in Venezuela zijn gebleven. Het is
een land van schaarste, onzekerheid en zeker niet de plaats waar ik mijn
kinderen had willen grootbrengen.
Hoe gevaarlijk en
oncomfortabel het menselijkerwijs ook lijkt, dit is wel de plek waar God wil
dat wij wonen, voorspoedig zijn en Hem dienen. Het zou een slechte keus zijn om
toch het land te verlaten, zonder dat God ons daartoe roept.
Het is niet altijd
makkelijk om volledig gehoorzaam te zijn aan Gods opdrachten, maar wanneer we
Zijn wil doen mogen we zeker weten dat Hij voor ons zal zorgen, op manieren die
wij nooit voor mogelijk hadden gehouden.
Neem vandaag eens de tijd
om te bedenken waar je staat. Is dit waar God wil dat jij bent? Of sta je op de
grens van Zijn wil?
Tevreden in Zijn dienst,
Reacties
Een reactie posten