Na maanden van wachten rukte de zon zich eindelijk los van de nacht en brak de gevreesde dag aan, de dertiende dag van de twaalfde maand, de maand Adar.
Maar God, in Zijn wonderbaarlijke betrokkenheid in het verhaal van Esther, had de situatie compleet omgedraaid.
Ondanks het feit dat Hamans boosaardige plan niet gestopt kon worden, waren de Joden in staat om zichzelf tegen de aanvallen van hun vijand te verdedigen.
Voor de Joden veranderde alles opeens van een situatie waarin zij mogelijk overmeesterd zouden worden naar de situatie waarin zij aan de winnende hand waren.
Nu stonden ze opgesteld.. verenigd.
Denk je eens even in waar de Joden doorheen moeten zijn gegaan toen ze maanden wachtten op deze dag. Elke zonsondergang bracht hen dichter bij hun naderende ondergang. Terwijl dagen maanden werden, groeide de antisemitische mishandeling, die met Haman begonnen was, met de dag.
Slapeloze nachten waren normaal geworden en angst nam toe met elke naderende zonsopgang.
Maar God stak een stokje voor Hamans boosaardige plan en de Joden stonden klaar om zichzelf te verdedigen.
Gewapend met het nieuwe bevelschrift geschreven door Mordechai hadden de Joden een keuze te maken. Zouden ze zich simpelweg verdedigen, of zouden ze wraak nemen?
De wereld zegt tegen ons om terug te vechten: 'oog om oog, tand om tand' is het strijddevies.
Maar de Joden kiezen om zichzelf te beheersen en om zelfcontrole in te zetten.
"Maar zij staken hun hand niet uit naar de buit."
Het was hun recht, ze hadden dit gewoon kunnen doen.
De Joden hadden dezelfde vrijheid gekregen om te doden en te plunderen, net zoals hun vijanden dat mochten doen van Haman, maar zij kozen ervoor om dat niet te doen.
Zij verdedigden zichzelf en hun families tegen hun vijanden, maar ze stopten en waagden zich niet op wraakgebied. Ondanks dat ze het recht hadden, plunderden ze de eigendommen van hun vijanden niet.
Wat zou onze reactie moeten zijn wanneer God de situatie ten gunste van ons keert? Nemen we wraak op dezelfde manier als de wereld? Zoeken we revanche?
Dat we het wettelijk wel kunnen doen, betekent nog niet dat we het moreel gezien zouden moeten doen.
Dat is wat we zien in Esther 9:1-10.
Wettelijk gezien hadden de Joden het recht om alles en iedereen te doden die tegen hen in opstand kwam en om hun goederen te plunderen. Maar alleen omdat ze het recht hadden om iets te doen, betekende nog niet dat het de juiste stap was.
Dus wat is onze reactie op mensen die plannen hebben om ons te beschadigen?
Kijk naar God en stort je hart uit in gebed.
Leg je pijn, je kwetsuur, je hartenpijn in Zijn handen.. en laat het daar.
En wanneer het allemaal weer in je hart opborrelt, want dat zal gebeuren.. blijf het aan Jezus geven, steeds weer.
Vertrouw Hem.
Kies geloof boven je angst.
En onthoud, net zoals in Esther, je mag God dan wel misschien niet zien, maar Hij heeft je niet verlaten. God is aan het werk in jouw leven, Hij heeft een plan en een bedoeling en op een dag Zal hij jouw leed veranderen in vreugde.
Love God Greatly,
Reacties
Een reactie posten