Ons verlangen naar betekenis

Ah, Haman. De schurk in het verhaal. Wat is het heerlijk om hem te haten. De hoogmoedige bedrieger. Als dit een Disneyfilm zou zijn, dan zou er laffe duivelse muziek hem vergezellen als hij in beeld zou komen.

En toch.

Ik kan het niet helpen dat ik medelijden heb met deze schurk. Haman hunkerde er boven alles naar om betekenisvol te zijn. Hij wilde niet alleen om betekenisvol te zijn, maar hij wilde dat iedereen zou weten en zou zien dat hij ertoe deed. Hij vond het maar wat interessant dat hij alleen was uitgenodigd hij voor het feest met de twee koninklijken. Maar wat Mordechai deed, schoot hem in het verkeerde keelgat. Toen Haman vol vreugde en met een blij hart naar buiten liep en zag dat Mordechai weer niet voor hem beefde of opstond, werd hij vervuld met razernij (Esther 5:9). Wederom toont Mordechai Haman niet het juiste respect en dat maakt Haman razend. Omdat Hamans ego zo fragiel is, is er maar weinig nodig om hem te choqueren.

"Zijn emotionele touwtjes waren in handen van zijn afgod, en die afgod was openbaar respect. Wanneer die afgod gevoed werd, voelde hij zich goed; maar wanneer zijn afgod werd uitgedaagd, leidde dit bij hem tot haat en nijd…"
"Zijn vreugde en zijn woede waren eenvoudigweg uiterlijke uitingen van de afgoderij van zijn hart."
(Esther en Ruth, door Iain Duguid)

Haman is eigenlijk een beeld waarmee we onszelf kunnen vergelijken. Hij maakte iets tot afgod, en zijn hele emotionele welzijn was met die afgod verbonden. Te midden van alles bleef er altijd een leegte achter, vooral wanneer iets zijn gevoel voor openbaar respect van streek maakte (zoals Mordechai).

En toch zie ik mezelf in Haman. Hoe snel ik erin trap met die afgoderij en het zoeken naar betekenisvolheid buiten mijn identiteit in Christus. Herken jij jezelf? Wat is de afgod in jouw leven waar jij je wanhopig aan vastklampt om je betekenis te geven?

Hier zijn enkele grote:

• Is het fysiek voorkomen of gewicht?

• Een behoefte om goedgekeurd te worden of "leuk" gevonden te worden op social media?

• Een behoefte om alles 'voor elkaar' te hebben? Om gezien te worden als degene die alles onder controle heeft?

• Om populair te zijn of mee te doen in sociale groepen?

• Of (vul zelf maar in)?

Het goede nieuws, nee, het GEWELDIGE NIEUWS, is dat het evangelie onze behoefte aan significantie bevredigt en een mogelijkheid biedt om onze waarde te vinden buiten wat anderen van ons denken. We hebben een God Die onomstotelijk van ons houdt, zelfs ondanks onze zonde. En ik zou willen dat we terug konden gaan om dit aan Haman vertellen… dat hoe hard je ook probeert, je zult nooit bevrediging vinden in het najagen van betekenisvolheid buiten Christus. Dat, zoals Augustinus zei, 'Gij ons gemaakt heeft voor Uzelve en ons hart onrustig is totdat het zijn rust vindt in U.' Maar ik weet niet zeker of Haman geluisterd zou hebben.

Wij echter hebben de mogelijkheid om ons te bekeren van onze afgoderij en om ons hart weer te richten op Christus.

Dus, laat me je vragen, wat is datgene in jouw leven waar je hart naar uitgaat om betekenis te vinden? Heeft het je bevredigd? Laten we praten in de reacties!

Alles voor Jezus,