Love God Greatly

Dit is onze laatste dag van de Jozuastudie! In deze verzen vinden we Jozua’s laatste toespraak tot het volk Israël. Hij drukt hen op het hart de afgoden uit hun midden weg te doen en vraagt hen de Heere te dienen. Hij herinnert hen er echter ook aan dat zij heilig moeten zijn om de Heere te kunnen dienen. Wat betekent dat precies? Het volk kon God niet dienen, tenzij de mensen de afgoden wegdeden die ze nog aanbaden. Zij moesten er bewust voor kiezen om God te dienen, niet omdat het moest, maar omdat ze dat zelf wilden. In het geheim aanbad het volk afgoden en sommige mensen aanbaden zelfs nog Egyptische goden. Als de geschiedenis van het volk Israël iets liet zien, dan was het wel dat zij heel makkelijk beloofden gehoorzaam te zijn aan God, maar zodra ze zich daadwerkelijk aan Zijn geboden moesten houden, was die belofte snel verbroken. God had hun het land gegeven dat Hij aan hun ouders had beloofd. Al Zijn beloften waren vervuld en nu was het aan de Israëlieten om

Het verhaal van Jozua nadert zijn einde. Terwijl hij de Israëlische leiders bijeen roept, deelt hij met hen dezelfde woorden die God hem gaf aan het begin van zijn leiderschap: wees sterk en moedig en blijf God gehoorzamen ( Jozua 1:9 en 23:6 ). Wanneer ze die dingen zullen doen, zal God hen blijven zegenen - zelfs nadat Jozua weg is. Het is een boodschap voor een nieuwe generatie van leiders: een waarschuwing maar ook een bemoediging - God houdt Zijn beloftes. Als ze trouw en standvastig blijven vasthouden aan Zijn opdrachten, zal God het restant van hun vijanden verdrijven. Als ze afgeleid raken en zich gaan richten op valse goden, dan zal God die zegeningen wegnemen. Het vraagt kracht om geloof te hebben en trouw te blijven aan Gods woord wanneer de wereld schreeuwt dat ons leven er op een bepaalde manier uit zou moeten zien als we erbij willen horen, om   die promotie te krijgen, om onze doelen te behalen. We horen hoe onze cultuur schreeuwt dat we het zelf kunnen

Laten we in gedachten teruggaan naar de tijd toen Gods volk nog slaven in Egypte waren. Ze werden verdrukt, ze waren zwak en hulpeloos, maar God beloofde dat Hij hen zou redden en hun een eigen land zou geven. Dus verwekte hij leiders als Mozes en Aaron en op wonderbare en verrassende wijze leidde Hij hen uit de heerschappij van Farao. Toen het volk door de woestijn zwierf, bleef Hij voor hen zorgen en in hun behoeften voorzien, door hun voedsel en water te geven, door hun de overwinning te geven als ze moesten strijden, en door hen voortdurend te leiden naar het beloofde land. Maar tijdens heel dit avontuur bleven de Israëlieten traag als het ging om vertrouwen op de Heere. Zij waren snel geneigd tot klagen en het duurde niet lang voordat zij een gouden afgod maakten om die te aanbidden. In Jozua 21:43-45 zien we hoe overvloedig Gods genade is voor Israël, ondanks hun opstandigheid, hun ongehoorzaamheid en hun ongeloof. Hij houdt Zijn belofte en leidt hen uiteinde

Kol. 2:7 Toen mijn kleinzoon van drie afgelopen voorjaar bij ons kwam wonen, hebben we ons uiterste best gedaan om ervoor te zorgen dat hij zich veilig en geborgen voelt  bij ons thuis . We hebben een dagelijkse routine ontwikkeld en hij weet precies wat hij kan verwachten. Als oma zegt dat hij na het slaapje iets lekkers krijgt, weet de kleine man dat er een grote portie gesneden banaan klaarstaat als hij wakker wordt. Toch kan hij soms dreinen en vragen “waar is mijn banaan? “Komt eraan, liefje!” Ik sta altijd op om uit de koelkast te halen wat hij wil. Oma heeft het beloofd en oma houdt zich altijd aan haar woord. Terwijl ik daar zo zit toe te kijken hoe mijn kleine ventje elk stukje fruit oppeuzelt, bedenk ik mij hoezeer ik zelf net een onvolwassen kind ben in mijn omgang met mijn Hemelse Vader. God heeft beloofd mij te voorzien van alles wat ik nodig heb en toch ben ik aan het klagen en twijfelen. Het ontbreekt mij aan niets. Mijn leven is volledig vervuld van G

Jozua en het volk Israël zijn in het land dat God hen beloofd had. Alle beloftes en opdrachten die God hen gegeven had, kunnen worden teruggebracht tot deze instructie - wees dapper en ijverig om het land dat ik je al gegeven heb toe te eigenen.  Dat is alles wat ze moesten doen. Ze moesten hun erfenis claimen. Het land was al van hen. De overwinning was al toegekend. Maar de klad was in hun geestelijk leven gekomen. "Hoelang bent u nog te traag om verder te trekken en het land in bezit te nemen dat de HEERE, de God van uw vaderen, u gegeven heeft?" Jozua 18:3 Deze stammen waren zo gewend aan hun nomadische levensstijl dat ze het nut niet zagen in het bouwen van een permanente woning. Het kostte moeite om hun deel van het land te claimen. Ze moesten ervoor vechten en ze moesten de Kanaänieten verdrijven. En ze leken er niet de prijs voor te willen betalen. Zijn er dingen in jouw leven die je teveel moeite kosten? ·          Heb je het idee van een

Ik ken zo’n man als Kaleb. Hij 94 jaar oud, en veteraan uit de Tweede Wereldoorlog, en hij woont verderop bij mij in de straat. Ik heb hem al tien jaar lang bij mij voorbij zien “rennen”. Toen ik nog maar pas in mijn huis woonde, rende hij nog behoorlijk hard voor een man van zijn leeftijd. De afgelopen paar jaar zag ik hoe hij van hardlopen overging naar een voorover gebogen loopje. Vanaf de eerste dag dat ik hem door mijn keukenraam zag, heeft hij indruk op mij gemaakt. Door de jaren heen moedigde ik hem steeds aan als ik door de straat reed, maar toen een paar maanden geleden er een ambulance langs mijn huis reed, hield ik mijn hart vast en ik bad: “O, Heer, laat het alstublieft niet voor meneer Don zijn”. Tot mijn grote vreugde zag ik hem de volgende morgen toen ik aan het werk was in mijn kantoor, in zijn eigenaardige voorover gebogen drafje voorbij komen. In plaats van zoals gewoonlijk binnen te blijven en zijn vastberadenheid en discipline te bewonderen, holde

Numeri 32 legt ons uit waarom Ruben, Gad en de halve stam Manasse zo’n slechte keus hadden gemaakt toen ze aan de oostkant van de Jordaan wilden blijven. In dat hoofdstuk lezen we dat zij een enorme veestapel hadden. Toen ze het land Jaëzer en het land Gilead zagen, bedachten ze dat het een prachtige plek voor hun vee zou zijn en besloten ze dat land als hun erfdeel te vragen. Mozes besefte dat dit geen goed idee was en was bang dat de overige stammen ook aan deze kant van de Jordaan zouden willen blijven, in plaats van over te steken en het land volgens Gods opdracht te veroveren. Daarom stemde hij in met hun verzoek, maar sloot hij wel een verbond met hen. Zij moesten eerst met de rest van het volk mee om aan de overkant van de Jordaan te strijden en mochten pas daarna terugkeren naar de oostkant om hun erfdeel in bezit te nemen. Verderop in het boek Jozua zullen we zien dat dit misschien wel goed was voor het vee, maar rampzalig voor de daaropvolgende generatie

"Zij zullen tegen u strijden, maar zij zullen niet tegen u op kunnen, want Ik ben met u," spreekt de HEERE, "om u te redden."( Jeremia 1:19 ) Jozua is net zozeer een boek over geestelijke strijd als over daadwerkelijke veldslagen.  Misschien hebben wij nooit vijf fysieke koninkrijken tegenover ons gehad, maar ik durf te wedden dat we veel hebben gevochten met depressie, verlies, woede, wrok en teleurstelling.  Velen van ons hebben die vijanden vaker bevochten dan we willen toegeven. Ik in ieder geval wel! Wat ik zo heerlijk vind aan het boek Jozua is om Jozua's relatie met God te zien. Jozua was niet alleen gedurfd in zijn geloof, maar hij was ook stoutmoedig in zijn gebed. Kijk maar eens naar het onbeschaamde gebed dat hij bad in Jozua 10:12-14 : "Toen sprak Jozua tot de HEERE op de dag dat de HEERE de Amorieten aan de Israëlieten overgaf, en hij zei voor de ogen van Israël: "Zon, sta stil in Gibeon, en maan, in het dal van A

Heb jij ook wel eens dat gevoel gehad dat heel de wereld tegen jou samenspande? Waar je ook kijkt, rivaliteit… reuzen… blokkades… vijanden… overal om je heen. Dat is in Jozua 9 ook het geval voor de Israëlieten. Officieel zijn ze nu binnengekomen in het Beloofde Land – rechtstreeks door God aan hen beloofd – maar dan rest hun nog wel dat ene grote probleem. Dat beloofde land wordt al door een ander bewoond. Tja …daar zal je toch ook iets mee moeten. Het land is namelijk bewoond door massa’s anderen – bevolkingsgroepen van hoog in de bergen tot diep in de dalen en vlakten – en God heeft de Israëlieten geboden om hen te verdrijven en het land voor zichzelf in bezit te nemen. Dat wordt een vuil karwei, dat zal er hard aan toegaan. Het zijn er niet alleen een heleboel, maar nu hebben die inwoners zich ook nog verenigd om als één man tegen Jozua en Israël te vechten ( vers 2 ). Jakkes. Dacht je op de drempel van de overwinning te staan, blijkt het

Strijden tegen Misleiding Het Bijbelgedeelte van vandaag gaat over misleiding. Jozua en het volk Israël hadden stad na stad veroverd en de Kanaänieten waren bang geworden voor hun machtige God. De Gibeonieten voelden er niets voor om tegen Israël te strijden en ze bedachten een plan om het volk te misleiden en hen zo te dwingen tot een vredesverdrag. “Toen de inwoners van Gibeon hoorden wat Jozua met Jericho en Ai gedaan had, gingen ook zij met list te werk. Zij gingen op weg en deden zich voor als gezanten. Zij namen versleten zakken op hun ezels, en versleten, gescheurde en weer dichtgebonden leren wijnzakken. Ook hadden zij versleten en opgelapte schoenen aan hun voeten, en zij hadden versleten kleren aan, en alle brood van hun proviand was droog en kruimelig. En zij gingen naar Jozua, naar het kamp in Gilgal, en zij zeiden tegen hem en tegen de mannen van Israël: Wij zijn uit een ver land gekomen. Nu dan, sluit een verbond met ons.” Jozua 9:3-6 De leiders van I

Ik ben niet zo iemand die eerst de laatste pagina leest, en ik wil niet dat je me vertelt hoe het verhaal eindigt. Die aanpak werkt prima voor sprookjes en fictie, maar als christen ben ik zo dankbaar dat ik weet dat God het einde al voorspeld heeft. Even een tipje van de sluier oplichten: Hij wint. Waar denk jij aan wanneer je het woord OVERWINNING hoort? Ik denk meteen aan winnaars van atletiekwedstrijden en militaire veroveringen. Soms ziet de door God bepaalde overwinning er zo uit - zie de verzen van vandaag uit Jozua 8:18-22, waar de Israëlieten succes werd beloofd toen ze probeerden de stad Ai in te nemen en succesvol waren in hun verovering. Maar Gods overwinning in ons leven vindt ook op andere manieren plaats - stiller, minder opzichtig, en mogelijk over het hoofd gezien. · In de gelovige die genade toont in plaats van haat. · In de moeder het leven kiest voor haar ongeboren kind. · In het huwelijk waarin wordt gestreden om de geloftes in er