Love God Greatly

Ze zat voorovergebogen op het koude trottoir, om haar lichaam beter te beschermen tegen de gure wind. Het weerbericht had dalende temperaturen voorspeld voor de nacht. Het leek erop dat ze op diezelfde plek de nacht wilde doorbrengen, daar op die straatweg. Ik had deze ontmoeting niet gepland. We waren in de stad en hadden een strak schema en ik was van plan voor haar te bidden terwijl ik haar kordaat zou passeren. Maar voordat ik het in de gaten had pakte mijn jonge dochter mijn hand en hield me tegen, tot we voorover hurkten naar de geïmproviseerde slaapplek en zo veel dichterbij de dakloze vrouw kwamen dan ik me had voorgenomen. Onze gezichten kwamen dichter bij elkaar. Onze ogen maakten contact. We strekten onze handen naar haar uit.  Ze reageerde niet zoals ik zou verwachten van iemand in haar situatie. In plaatst daarvan hoorde ik terwijl ik voorover boog een prachtige hymne van haar lippen komen. Het ging over dankbaarheid en Gods trouw, en ik zal mijn leven...

Dit moest ik door schade en schande leren.  En als ik eerlijk ben ,  is het een les die ik nog steeds aan het leren ben.    Je gedachten zijn belangrijk.   Een poosje geleden  kwam ik thuis na een lange  dag vergaderen, taxietje spelen voor mijn kinderen, basketbaltraining en een paar deadlines… en ik was op. Toen ik me klaarmaakte om naar bed te gaan, vertelde ik mijn man over die dag. Toen ik uitverteld was, keek hij me aan en zei: ‘ Wow, het klinkt alsof je een hele pittige dag achter de rug hebt. ’   Zijn reactie verraste me. Daardoor begon ik na te denken over wat ik had  verteld .  Waar legde ik de nadruk op en welke onderdelen van mijn dag liet ik onopgemerkt? Wat liet ik belangrijk  lijken  en wat was niet belangrijk genoeg om te delen?   Eigenlijk was het een hele goede dag geweest, hoewel het heus wel een volle dag was en  het  zelfs een tikje hectisch  was  z...

Ik herinner mij dat toen ik een klein meisje was ik geleerd heb om mijn zorgen om te zetten in gebeden en ze te laten aan de voeten van Jezus. Die les is mij bij gebleven mijn hele leven en geregeld breng ik het in de praktijk. Onze wereld en hoe bizar de tijd waarin we leven soms kan zijn maakt dat we kunnen gaan leven in angst, maar dan komen geloof, vertrouwen en gebed om de hoek kijken. In plaats van dat de zorgen van dit leven ons onze energie ontneemt, mogen wij het overgeven in de handen van God. We geven Hem onze zorgen en onze bezorgdheid in gebed en we vertrouwen Hem om te werken zoals alleen Hij dat kan. Wij zijn God niet, maar Hij is dat zeker en Hij kan meer doen dan wij ons voor kunnen stellen. En met dankbare harten voor dat wat Hij al gedaan heeft, geven we Hem onze zorgen in handen en daarmee geven we Hem mogelijkheden om te werken in ons leven voor Zijn glorie. 

Wat is bemoediging toch een kostbaar geschenk. Ik denk terug aan momenten waarop het juiste woord op de juiste tijd het instrument was waardoor in moeilijke periodes in mijn leven, mij een nieuw perspectief, nieuwe moed en hoop werd ingeblazen – zelfs als ik dat bemoedigende woord nou niet bepaald verdiend had. Ik vind het zo mooi hoe in The Message  Filippenzen 4:5 wordt samengevat: “Maak aan allen die je ontmoet zo duidelijk mogelijk dat je naast hen staat, dat je met  “ hen bezig bent en niet tegen hen.” Dat is een hele opgave, vind je niet? Want hoe moet het dan, als we op een gegeven moment niet dezelfde zienswijze hebben met een ander? Of als we geen zin hebben om verder te gaan met iemand nadat we beschadigd zijn of een meningsverschil hebben? In Filippenzen 4:1-5 vermaant Paulus de hele gemeente (en ons) met zo’n echt Paulusachtig antwoord, waarvan de kern is: “Meiden, het is tijd om de verschillen achter je te laten en verder te gaan! Jezu...