Als God niet meetelt
De Bijbel
bedekt nooit hoe duister het wordt wanneer God niet meetelt. – Alistair Begg
Daarna richtte ik mijn aandacht op het bezien van wijsheid, ook van
onverstand en dwaasheid. Immers, hoe zal de mens die na de koning komt, doen wat al gedaan is? Toen zag ik dat de
wijsheid voorkeur heeft boven de dwaasheid, evenals het licht voorkeur heeft
boven de duisternis. De wijze heeft ogen in zijn hoofd, maar de dwaas
wandelt in de duisternis. Toen merkte ik ook dat één lot hen allen treft.
Toen zei ik in mijn hart: Zoals het lot van de dwaas ook mijzelf treft, waarom
ben ik dan toen zo bovenmate wijs geweest? Ik sprak in mijn hart: Ook dat was
vluchtig. Er is immers voor eeuwig niet meer herinnering aan een wijze
dan aan een dwaas. Wat er nu is, wordt in de dagen die komen, allemaal
vergeten. Hoe sterft de wijze met de dwaas? Daarom haatte ik het leven,
want het werk dat plaatsvindt onder de zon, leek mij kwaad. Het is immers alles
vluchtig en najagen van wind. – Prediker 2:12-17
Ik heb het
gevoel dat ik nu maar een grapje moet maken. Hihi. Want oh, wat is dit boek
zwaar over het leven. Maar hoe mijn
optimistische aard ook geprikkeld wordt door het boek Prediker, deze door God
geïnspireerde dialoog over hoe we
werkelijke bevrediging kunnen vinden in deze vluchtige wereld is maar al te bekend en verdient onze
aandacht.
Het is een gesprek zonder God of
zinspeling op Hem en dit gebeurt vandaag de dag overal om ons heen.
Van je
werkplek tot het laatste politieke debat – maar ook in de beslotenheid van ons
eigen hart en onze huizen – worden we constant geprikkeld en rusteloos om op
zoek te gaan naar antwoorden buiten God om.
Van Prediker
1:14 tot hoofdstuk 2:23, telt God niet mee. En voordat we veroordelend worden
naar de vergeetachtige Salomo, het is iets wat we zelf als volgelingen van
Jezus maar als te goed kennen en net zo vaak schuldig aan zijn…
We zitten vol met woorden over de Here
Jezus op zondag, maar van maandag tot zaterdag noemen we amper Zijn naam.
We blijven lang wakker in de nacht,
piekerend over de volgende dag, zonder dat we zelfs er maar aan denken om het
in gebed bij God te brengen.
We bespreken het wereldnieuws en politiek
met onze meningen en wanhoop, maar we vergeten te vertrouwen op een soeverein
God.
We meten onze waarde af aan dat wat de
wereld beschouwd als succesvol en we voelen ons verslagen als we daarin tekort
schieten, in plaats van vast te staan in Christus en in wie we zijn in Hem.
Als God niet meetelt, als Hij niet
genoemd wordt, wordt onze wijsheid werelds. En dat duurt niet lang hé. Hoe langer we zonder Gods Woord
doorbrengen – vooral in tijden van twijfel – des te meer laten we de woorden en
manieren van de wereld onze harten en gedachten in beslag nemen ten koste van
de Waarheid. Geliefde, de wijsheid van de wereld is nooit genoeg. Maar de wijsheid
die van boven is, is ten eerste rein, vervolgens vreedzaam, welwillend, voor
rede vatbaar, vol barmhartigheid en goede vruchten, onpartijdig en ongeveinsd.
Jakobus 3:17
Als God niet meetelt, leidt ons getuigenis daaronder. Onze levens vertellen continu een verhaal – anderen wijzend
op Christus, of juist weg van Hem. Als we God uit onze antwoorden op de vragen
van de wereld weglaten, is dat niet alleen voor onszelf een gemis; maar we
missen ook de mogelijkheid om hoop en waarheid te spreken in een verbroken
wereld. God heeft ons opgeroepen de wereld in te trekken en de blijde
boodschap, het evangelie, te verkondigen (Mattheus 28:19). Hoe kunnen we het
evangelie verkondigen aan de verloren mensen, als we het niet eens tot onszelf
kunnen spreken?
Als God niet meetelt, blijven onze zielen verlangend naar
iets. Augustinus zei het ongeveer zo: “U hebt ons voor Uzelf gemaakt o God, en
onze harten zijn rusteloos in ons tot we kunnen rusten in U.” Zelfs toen
Salomo erkende dat wijsheid beter is dan dwaasheid, was zijn hart nog steeds
onrustig door de gedachte dat de dood voor alle mensen komt. Zo ook onze
neiging om het evangelie te vergeten, maakt dat wij vergeten dat de dood voor
ons als gelovigen niet het einde is…en wat we ook bereiken in dit leven, dat
het nooit te vergelijken is met onze relatie met God en de eeuwigheid in de
hemel bij Hem.
Om door te praten: In welke gebieden van je leven laat je God
weg uit je gedachten en plannen?
Het goede nieuws is dat in hoofdstuk
2 vers 24, Gods naam opnieuw genoemd wordt. Geloof me, je zal het verschil horen! Zijn Naam gaat boven alles uit
wat deze wereld te bieden heeft. Onze
harten hoeven niet meer rusteloos te zijn. Laten we God terugbrengen in onze gesprekken en
plannen voor dit leven en vol gaan voor het verkondigen van hoop in deze wereld!
Aan Zijn voeten,
Reacties
Een reactie posten