Compassie beschermt

Vriendinnen, ik moet bekennen dat in de afgelopen weken van onze studie over Jona een aantal dingen me heel duidelijk zijn geworden. Het was alsof zijn verhaal een spiegel voorhield aan dat verwende nest in mijn hart.

·    Ik zeur als dingen niet gaan zoals ik wil.

·    Ik vraag me af waarom God niet doet wat ik wil.

·    Ik verlang ernaar dat dingen anders zouden zijn.

·    Ik verdoe veel te veel tijd aan het overdenken van mijn teleurstellingen.

·    Ik heb vaak een scheef perspectief en heb het nodig om wakker geschud te worden.

God is zo oneindig geduldig met Zijn kinderen en Hij blijft bezig met Zijn weggelopen profeet, om hem een spiegel voor te houden en te laten zien hoe zelfzuchtig hij is. God gaf Jona nooit op.

God heeft ons zo lief, elke keer weer bied Hij ons Zijn genade aan. Hij overlaad ons met Zijn mededogen en nodigt ons uit om te rusten als we ons aan Hem overgeven en berouw tonen.

Net zoals bij Jona verlangt God ernaar om ons karakter te vormen dan het ons gemakkelijk te maken. God toont ons Zijn genade – niet onze eigen verdienste – maar omdat Hij trouw is aan Zijn beloften. Hij is traag tot toorn en reageert met Zijn standvastige liefde op onze overspelige harten. Hij laat het toe dat we het soms moeilijk hebben, maar altijd omdat Hij ons naar Zichzelf toe wil trekken. Bij Hem zijn we veilig.

Voordat we afscheid nemen van Jona, moeten we kijken in de spiegel van Gods Woord en ontdekken waar wij nog moeten groeien in compassie zoals God die heeft.

·    Zijn wij snel beledigd?

·    Stoppen wij met liefhebben van hen die moeilijk lief te hebben zijn?

·    Hebben we ons teruggetrokken uit gemeenschap met mensen omdat mensen ons teleur hebben gesteld?

·    Zijn wij gestopt met het bezoeken van vrienden die pijn hadden en zijn we aan de zijlijn gaan staan?

·    Is ons hart vandaag aan het zeuren of aan het aanbidden?

God wilde dat Jona compassie had voor de Ninevieten – want Hij heeft de wereld lief. Hij houdt van een ieder die op dit moment ademt en wandelt op deze aarde.

Laten we deze boodschap van Jona niet vergeten. God doet ons niet naar onze zonden. Hij geeft ons niet ons verdiende loon. Elke morgen zijn Zijn barmhartigheden nieuw, net zoals de zon ons elke ochtend weer begroet.

Als mensen die Gods compassie en mededogen hebben ontvangen, moeten wij strijden voor Zijn zaak door er te zijn met een dweil om rommel op te ruimen en ovenschotels om te brengen waar gebrokenheid is. We moeten actief de liefdelozen opzoeken en een verschil maken.

Laten we de verleiding weerstaan om aan de zijlijn te blijven pruilen.

Vraag God om jou een nieuw perspectief te geven in hoe jij een moeilijk persoon tegemoet kan komen met Zijn compassie.

We kunnen vandaag overnieuw beginnen. We kunnen aanwezig zijn daar waar we ons niet op ons gemak voelen. We kunnen dienen op moeilijke plekken. We kunnen leven spreken aan hen die Hem zo hard nodig hebben.

We hebben een missie van compassie.

Sta vast in het geloof,