God zal je leiden

Toen ze vier was, een grappig en absoluut geen fragile meisje, kreeg mijn jongste haar eerste hoortoestel. Het zat er al een tijdje aan te komen en ik kan je wel vertellen dat we geen idee hadden wat ons overkwam.

Grappig hoe horen je bewust maakt van hoeveel je gemist hebt.

Ik herinner me die begin dagen van verwondering alsof het gisteren was. Als ze ‘s ochtends wakker werd smeekte ze mij om haar hoortoestel in te doen. Ze leerde snel wat dat ding haar te bieden had en hoe blij ze daarvan werd, en accepteerde snel dat ze zonder dat ding niet goed kon horen. Ze kwam naar me toe na de eerste keer dat ik haar riep. Ze begon direct mee te zingen met de muziek in plaats van dat ze steeds bleef vragen of ze muziek harder mocht. Ze staarde vol enthousiasme naar haar broer aan de ontbijttafel toen ze hem luid en duidelijk kon horen. We konden zelfs een heel boek met haar lezen zonder dat ze vroeg: “Huh?”. Volledig onder de indruk stopte ze mij middenin een zin – meerdere keren per dag – alleen om te zeggen: “Mama, ik… hoorde… dat… echt!” Haar leven werd groter en ze kon zich zo verwonderen. Ze leerde om geen enkel geluid voor lief te nemen.

Oh, lief meisje.

Ze werd geboren met een gebrek maar dat houdt haar niet tegen, want ze blijft verbonden met de bron van hulp die ze nodig heeft.

Terwijl we dit nieuwe hoofdstuk van ons leven openden, leerde ik heel veel over de geweldige techniek die gepaard gaat met zo’n klein apparaatje. Tess haar hoortoestel beschikt over een microfoon en microchips die vertalen en geluid filteren. Het toestel gebruikt een processor die zo is ingesteld dat geluid in verschillende delen kan worden onderverdeeld – bijvoorbeeld, stemmen worden gescheiden van verschillende achtergrondgeluiden. Omdat voor Tess’ het horen van een persoon die dichtbij haar staat belangrijk is worden de afleidende achtergrond geluiden zachter gemaakt. Bijzonder spul!

“ En de HEERE zal u voortdurend leiden, Hij zal uw ziel in dorre streken verzadigen, uw beenderen kracht geven; u zult zijn als een bevloeide tuin, als een bron waarvan het water nooit ontbreekt.” – Jesaja 58:11

Net zoals mijn dochter haar hoortoestel moet instellen, zo moeten wij ook Gods stem tot een prioriteit maken in ons leven.

Elke dag als ik wakker word realiseer ik mij dat ik in moet pluggen in de Bron van het Leven – Jezus. Ik heb Zijn voorziening ervaren en de vreugde van Hem kennen. Ik moet uit ervaring toegeven dat ik niks ben zonder Hem. Hij noemt mij bij mijn naam en ik keer mij tot Hem – ik mag weten ik ben Gods kind. Ik kan lofliederen zingen, vol vertrouwen dat mijn Verlosser leeft. Ik vind het zo gaaf dat Zijn stem krachtig klinkt door Zijn Woord. Ik heb mezelf er zelfs op betrapt dat ik midden in een zin stop, overweldigd ben door Zijn liefde en dan zeg: “God… heeft… dat… gedaan!” Ik heb geleerd dat als ik Jezus als gids heb, de achtergrond geluiden van het leven stil worden zodat ik luid en duidelijk de stem van mijn Verlosser hoor.

God heeft beloofd om ons te leiden…

Door Zijn soevereine hand.

Door Zijn Woord.

Door Zijn Geest.

Door de wijze en godvrezende raad van anderen.

Doordat de zoned de wereld binnen is gekomen, zijn alle mensen geboren met een gebrek. Maar dankzij Jezus, prijs God, hoeven we niet langer verwijderd te zijn van God!

Hij redt nog steeds.

Hij spreekt nog steeds.

Hij heeft ons niet alleen gelaten.

Hij is niet ver weg.

Ben jij in verbinding met de Bron?

Grappig hoe horen je bewust maakt van hoeveel je gemist hebt.

Aan Zijn Voeten,

*Vertel eens: Waar in jouw leven moet jij de ruis dimmen zodat je Zijn stem kan horen spreken?

Week 2 Uitdaging: Kies één ding om deze week “uit te zetten”. (bijvoorbeeld: vereenvoudig je to-do lijst, vast van elecktronica of social media, wijs de leugens van de vijand af) zodat je beter kan luisteren naar God als je gids.

Uitdaging week 2:

Leesplan week 2: 

Weektekst week 2: