In Hosea 7:11 wordt Efraïm (Israël) vergeleken met een duif: onnozel en zonder verstand. Vroeger dachten mensen blijkbaar net zo over duiven als wij! De reden voor deze vergelijking staat in vers 10: De Israëlieten waren te trots om terug te keren tot God en Hem te zoeken.
Trots is één van de
voornaamste redenen waarom wij anderen de rug toekeren. Ze doen iets wat we
niet leuk vinden of gedragen zich niet zoals we hadden verwacht. Onze trots
maakt onze vriendschappen, onze relaties of zelfs ons huwelijk kapot. Ook onze
relatie met God!
Misschien is trots wel de
reden waarom je niet langer het gevoel hebt dicht bij de Heer te zijn. Soms
merken we dat onze relatie met God niet meer hetzelfde is. Misschien werd je
gebed niet beantwoord zoals je had verwacht of misschien heb je het vertrouwen
in Zijn wil verloren, omdat Hij niet op jouw tijd handelde.
Vandaag wil ik je eraan
herinneren dat God Zijn verbond niet vergeet! Hij gedenkt al Zijn beloftes aan
jou en vergeet er niet één. Hij denkt ten goede aan jou, naar Zijn grote
goedertierenheid. Hij is niet weggelopen. Hij is er nog steeds; gisteren en
vandaag en morgen zal Hij er zijn. Hij wacht totdat jij Zijn aangezicht zoekt.
Abba, Vader, dank U voor
Uw goedertierenheid. Dank U voor Uw genade. Dank U dat U al Uw beloftes aan mij
zal nakomen. Ik wil met heel mijn hart op U vertrouwen. Laat mijn trots niet in
de weg staan. Amen.
Reacties
Een reactie posten